راهنمای پورت‌های صوتی مادربرد

مادربردها دارای طیف گسترده‌ای از پورت‌ها هستند که برای اتصال دستگاه‌های مختلف و انجام وظایف گوناگون استفاده می‌شوند. در میان این پورت‌ها، پورت‌های صوتی نقش مهمی در ارائه خروجی صدا و دریافت ورودی صدا از دستگاه‌های جانبی ایفا می‌کنند. انواع مختلفی از پورت‌های صدا وجود دارد و مادربردهای امروزی می‌توانند حاوی شش یا حتی بیشتر از آنها باشند. با این حال، این بستگی به مدل مادربرد شما دارد، بنابراین ممکن است شما تعداد کمتری روی مادربردتان پیدا کنید.ضمناً اکثر مادربردهای لپ‌تاپ فقط یک پورت صدا دارند که هم به عنوان ورودی و هم خروجی عمل می‌کند.

در این راهنما، به بررسی مختصر انواع پورت‌های صوتی رایج در مادربردها و کاربردهای آن‌ها می‌پردازیم. همچنین موقعیت و رنگ هر پورت را توضیح خواهیم داد:

پورت صدا چیست؟

مادربورد هر کامپیوتری دارای پورت صدا است که از این پورت برای اتصال دستگاه‌های صوتی مانند بلندگو، میکروفون و سیستم‌های سینمای خانگی استفاده می‌شود. پورت صدا تنها زمانی کار می‌کند که دستگاهی از طریق اتصال الکتریکی یا کابل به آن متصل شود. حتی در صورت استفاده از فناوری بلوتوث، همچنان به پورت صدا نیاز دارید. غالباً در کامپیوترهای رومیزی، پورت صدا در قسمت جلویی و پشتی کیس (CPU) قرار دارد. با این حال، بسته به سازنده، ممکن است پورت صدا حتی در سمت چپ یا راست صفحه‌کلید نیز قرار گرفته باشد.

پورت صدا در کامپیوترهای رومیزی

در قسمت جلوی کیس کامپیوترهای رومیزی، دو کانکتور جک ۳.۵ میلی متری وجود دارد. یکی از این جک‌ها برای دریافت سیگنال‌های صوتی (برای بلندگو) و دیگری برای دریافت ورودی صدا (میکروفون) استفاده می‌شود. بنابراین، هر دو این پورت صداها فقط برای عملکردهای اولیه استفاده می‌شوند. با این حال، در قسمت پشتی کیس، پورت‌های صدا با رنگ‌های مختلفی مشخص شده‌اند. این رنگ‌ها برای تعیین عملکرد و سازگاری دستگاه استفاده می‌شوند. برای مثال، اگر میکروفون را به پورت بلندگو وصل کنید، دستگاه ضبط صدا کار نخواهد کرد. این به دلیل عدم تطابق سیگنال بین دستگاه‌ها است.

انواع پورت‌های صدا روی مادربرد

روی یک کامپیوتر یا مادربورد، سه پورت صدای اصلی وجود دارد: سبز، صورتی و آبی.

• پورت صدای سبز: مهمترین پورت است. برای گوش دادن به موسیقی و سایر خروجی‌های صوتی از طریق هدفون یا بلندگو استفاده می‌شود.
• پورت صورتی: برای ضبط صدا با میکروفون استفاده می‌شود.
• پورت آبی: برای اتصال تجهیزات صوتی اضافی مانند سینمای خانگی، ساب ووفر و غیره استفاده می‌شود.

رنگ پورت‌های صدا و عملکردهایشان

به طور کلی، یک پورت صدا هر وسیله صوتی را به کامپیوتر متصل می‌کند و امکان برقراری ارتباط صوتی را فراهم می‌سازد. اگرچه تعداد این پورت‌ها بر حسب مادربورد متفاوت است، اما اکثر مادربردهای جدید، راهنمای معماری سیستم کامپیوتر (PC System Architecture Guide) را دنبال می‌کنند و دارای پنج یا شش پورت هستند. جدول زیر حاوی تمام اطلاعات مربوط به پورت‌های صدا روی مادربورد کامپیوتر است. بیایید به جزئیات هر پورت نگاهی بیندازیم.

انواع پورت‌های صدا روی مادربرد چیست؟

پورت‌های صدا، درست مانند سایر اتصالات کامپیوتر، به دو دسته ورودی (Input) و خروجی (Output) تقسیم می‌شوند. انتخاب پورت صحیح برای اتصال دستگاه‌های صوتی مهم است. اتصال اشتباه دستگاه‌های صوتی به پورت‌های مربوطه می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند کار نکردن بلندگو یا شناسایی نشدن میکروفون توسط کامپیوتر شود. این موضوع در مورد مادربوردهای لپ‌تاپ که اغلب فقط یک پورت صوتی چندمنظوره دارند، صدق نمی‌کند. این پورت صدا می‌تواند به عنوان هر دو نوع پورت ورودی و خروجی عمل کند. زمانی که یک دستگاه جانبی را به این پورت متصل می‌کنید، درایور مورد نیاز دانلود و نصب شده و عملکرد صحیح دستگاه را تضمین می‌کند.

اکثر سازندگان مادربورد از رنگ‌های استاندارد برای تمایز بین پورت‌های ورودی و خروجی استفاده می‌کنند. با این حال، برخی از مدل‌ها از این رنگ بندی پیروی نکرده و تنها از رنگ مشکی برای تمامی پورت‌ها استفاده می‌کنند. بنابراین، موثرترین راه برای تشخیص نوع پورت، بررسی آیکون‌ها یا برچسب‌های روی آن‌ها است. در ادامه، با انواع پورت‌های صدا روی مادربرد به همراه رنگ‌ها و برچسب‌هایشان آشنا خواهید شد.

پورت ورودی میکروفون

پورت ورودی میکروفون که گاهی اوقات با نام Mic-In شناخته می‌شود، درگاهی است که به طور خاص برای اتصال میکروفون طراحی شده است. این درگاه تقریباً روی تمام مادربوردهای کامپیوتر وجود دارد و به راحتی با رنگ صورتی آن قابل تشخیص است. برای اتصال میکروفون به مادربورد کامپیوتر به یک جک ۳.۵ میلی‌متری صدا نیاز دارید. این جک معمولاً همراه با دستگاه میکروفون عرضه می‌شود. درگاه‌های Mic-In معمولاً با نماد میکروفون یا در برخی موارد فقط با عبارت MIC مشخص می‌شوند. بنابراین، حتی اگر مادربورد شما فاقد این درگاه باشد، به راحتی قابل تشخیص است. علاوه بر این، به احتمال زیاد پورت صورتی رنگ را روی مادربورد لپ‌تاپ خود پیدا نخواهید کرد. لپ‌تاپ‌ها معمولاً فقط یک پورت صدا دارند که هم برای ورودی (میکروفون) و هم خروجی (هدفون/بلندگو) استفاده می‌شود.

خروجی صدا (Line-Out)

خروجی صدا (Line-Out) که با نام‌های خروجی هدفون (Headphone-Out) یا خروجی صدا (Audio-Out) نیز شناخته می‌شود، درگاه خروجی است. این درگاه، صدا را از کامپیوتر به بلندگوها و هدفون‌ها ارسال می‌کند. معمولا با رنگ سبز و همچنین نماد هدفون یا نشانگر موج صوتی خروجی قابل تشخیص است. همچنین ممکن است روی برخی مادربوردها با عنوان «AUX» شناخته شود. این درگاه برای سیستم‌های ۲.۰ کانال ایده‌آل است و به شما امکان اتصال هرگونه تجهیزات استریو مانند هدفون یا بلندگو را می‌دهد. تنها چیزی که برای اتصال این لوازم جانبی صوتی نیاز دارید، یک سیم صدا ۳.۵ میلی‌متری است. جالب اینکه، برخی از مادربوردها کانکتور ۶.۳۵ میلی‌متری ارائه می‌دهند که امکان انتقال برق بیشتر به هدفون را فراهم می‌کند. در نتیجه، کابل صوتی ۶.۳۵ میلی‌متری مقاومت و القای کمتری دارد تا بتواند تجهیزات صوتی باکیفیت را پشتیبانی کند.

ورودی صدا (Line-In)

ورودی صدا (Line-In) یکی دیگر از پورت‌های مهم صوتی است که در اکثر مادربوردها وجود دارد. این پورت برای دریافت ورودی صدا از تجهیزات صوتی جانبی دیگر است. می‌توانید از آن برای ضبط، پخش و تنظیم صدا استفاده کنید. هر دستگاه جانبی صوتی را می‌توانید به این پورت متصل کنید. برای مثال، می‌توان به آمپلی‌فایرها، پخش‌کننده‌های CD و DVD، سازهای MIDI و غیره اشاره کرد. در واقع، اتصال میکروفون به این پورت نیز باعث عملکرد بدون مشکل آن می‌شود. با این حال، توصیه می‌کنیم میکروفون را به پورت ورودی میکروفون (Mic-In) که در بالا ذکر شد متصل کنید، زیرا کیفیت صدای آن به مراتب بهتر است. پورت ورودی صدا به رنگ آبی کم‌رنگ است و در زیر آن نشانگر ورودی صدا وجود دارد. مادربوردهای لپ‌تاپ این نوع پورت را ندارند.

خروجی صدای فراگیر (CS-Out)

خروجی صدای فراگیر (CS-Out) یک خروجی صدا است که روی مادربوردهای رده بالا یافت می‌شود. این پورت به کاربران امکان اتصال سیستم‌های صوتی فراگیر را می‌دهد. این پورت‌ها به رنگ نارنجی یا لیمویی هستند و با برچسب «c/sub» یا نماد بلندگو قابل شناسایی هستند. این درگاه خروجی، اتصال خاصی برای اتصال ساب‌ووفر، بلندگوهای وسط/جلو یا ساندبار به تلویزیون یا کامپیوتر شماست. در نتیجه، این تجهیزات باس بیشتری به سیستم صوتی اضافه می‌کنند و برای علاقه‌مندان به موسیقی ایده‌آل هستند.

خروجی کواکسیال (Coaxial-Out)

خروجی کواکسیال (Coaxial-Out) یکی دیگر از پورت‌های خروجی صدای دیجیتال روی مادربورد کامپیوتر است. این پورت عملکردی مشابه با پورت خروجی S/PDIF و پورت خروجی TOSLink دارد. تنها تفاوت این است که برای اتصال پورت TOSLink به بلندگوها به یک کابل نوری (TOSLink) یا کابل RCA نیاز دارید. یکی از مزایای استفاده از خروجی کواکسیال این است که می‌تواند هم صدا و هم داده‌های دیجیتال را منتقل کند. علاوه بر این، خروجی کواکسیال می‌تواند فرکانس‌های بالاتری (تا 24 بیت/192 کیلوهرتز) را نسبت به خروجی اپتیکال (تا 96 کیلوهرتز) انتقال دهد. در نتیجه، خروجی کواکسیال بهترین گزینه برای اتصال سیستم‌های سینمای خانگی، دستگاه‌های دیجیتال و هدفون‌هایی است که از صدای دیجیتال پشتیبانی می‌کنند.

خروجی بلندگوهای جانبی (SS-Out)

مادربورد کامپیوتر دارای پورت خروجی دیگری به نام خروجی بلندگوهای جانبی (SS-Out) است. این پورت برای اتصال به سیستم صوتی چند کاناله استفاده می‌شود. در واقع، وجود چنین درگاهی امکان پیکربندی یک سیستم صوتی با 7.1 کانال را فراهم می‌سازد. رنگ خروجی بلندگوهای جانبی (SS-Out) ممکن است سفید، نقره‌ای یا خاکستری باشد. اگر مادربورد شما از نظر کانکتورهای صدا رنگی نیست، به دنبال برچسبی با عبارت «side» و نماد بلندگو باشید.

خروجی بلندگوهای عقب (RS-Out)

اتصال خروجی صدای مربوط به بلندگوهای پشت سر شما یا قسمت پشتی بلندگوهای مرکزی، خروجی بلندگوهای عقب (Rear Speaker-Out) یا به اختصار RS-Out نامیده می‌شود. این درگاه، مشابه CS-Out، برای اتصال سیستم‌های صوتی فراگیر استفاده می‌شود. تشخیص این پورت نیز مانند سایر پورت‌های صدا آسان است. در اکثر موارد تنها کافیست به دنبال پورت مشکی رنگ باشید. با این حال، در مادربوردهایی که از استانداردهای رنگی پیروی نمی‌کنند، به دنبال عبارت «rear» همراه با نشانگر بلندگو بگردید.

امیدواریم این راهنمای مختصر برای شما مخاطبین اچ‌پی‌کالا مفید بوده باشد.