هارد ساتا M2 چیست و چه عملکردی دارد؟

هارد ساتا M2 چیست و چه عملکردی دارد؟

اگر به‌عنوان مصرف‌کننده به‌دنبال ارتقا ذخیره‌سازی کامپیوتر شخصی از هارد درایوهای سنتی هستید، هر دو پروتکل NVMe و SATA 3 بهبود سرعت قابل‌توجهی را به‌همراه خواهند داشت. ازطرفی درایوهای NVMe قیمت بالاتری دارند و باتوجه‌به گران‌تر بودن ذاتی درایوهای SSD، انتخاب آن‌ها نیاز به بررسی عمیق‌تر کاربرد نهایی دارد. درایو NVMe برای انتقال فایل‌های حجیم کارایی بالایی دارد. اگر چنین کارایی از درایو ذخیره‌سازی کامپیوتر خود نیاز ندارید، خرید انواع SATA 3 مقرون‌به‌صرفه‌تر خواهد بود چون با قیمت برابر، حافظه‌ی ذخیره‌سازی بیشتری را ارائه می‌کنند.

در این مقاله سعی داریم تا به شرح انواع ساتاM2 و به بررسی کارکردشان بپردازیم. دانستن این نکات هم برای مشتریان و هم برای سرویس ‌دهندگان(افرادی که در این حوزه مشغول به کارند) الزامی است.

حافظه‌های M.2 چه هستند؟

اصطلاح دیگری در دنیای درایوهای حالت جامد وجود دارد که به‌نام M.2 شناخته می‌شود. این اصطلاح، عبارتی برای توضیح فرم‌فاکتور فیزیکی درایو است. درایو‌های M.2 انواع نازکی از درایوهای SSD هستند که در تصویر زیر نمونه‌ای از آن‌ها را مشاهده می‌کنید. درواقع آن‌ها پروتکل جدیدی به فهرست اضافه نمی‌کنند و انواع درایوهای M.2 با اتصال SATA یا NVMe در بازار وجود دارد.

هارد ساتا M2 دو شیار:

حافظه‌های SATA M.2 دوشیار از رابط SATA با حداکثر سرعت انتقال داده 6 گیگابیت بر ثانیه استفاده می کنند که در مقایسه با رابط‌ های جدید کندتر است.

اگر فضایی برای اس اس دی 2.5 اینچی در رایانه خود ندارید، درایوهای SSD SATA M.2 می توانند جایگزینی عالی برای SSD 2.5 اینچی باشند.

ساتا برای مدت طولانی اولین اتصال مورد استفاده برای فناوری ذخیره سازی بوده است. درایوهای SATA برای کار کردن به دو کابل نیاز داشتند. یکی برای انتقال اطلاعات به مادربرد و دیگری برای رساندن برق به PSU (واحد منبع تغذیه) استفاده می شود. به هم ریختگی کابل یکی از مسائلی است که می تواند بر عملکرد در کیس‌های رایانه شخصی در هنگام استفاده از چندین درایو ذخیره سازی SATA تأثیر بگذارد.

نوت‌بوک‌ها و لپ‌تاپ‌های باریک، از جمله اولترابوک‌ها، حتی فضایی برای کابل‌های ساتا ندارند، به همین دلیل است که از فرم فاکتور M.2 استفاده می‌کنند.

یک SSD فرم ‌فاکتور SATA M.2 این مشکل را حل می کند زیرا دو اتصال کابلی که قبلاً در سایر درایوهای ذخیره سازی مبتنی بر ساتا استفاده می شد را ندارد.

وقتی از M.2 در فناوری ذخیره سازی صحبت می کنیم، معمولاً در مورد SSD با اشاره به فرم فاکتور آن صحبت می کنیم. اندازه کوچک و باریک آن، آن را برای کامپیوترهایی که سبک وزن و قابل حمل هستند مانند لپ تاپ، نوت بوک، NUC و اولترابوک ایده آل می کند. فضای کمتری نسبت به SSD یا هارد دیسک های 2.5 اینچی اشغال می کنند.

البته این نوع هارد دوشیار و تک شیار سمت چپ به علت آنکه قدیمی شدند، عملا منسوخ شده اند و کارکردی زیادی ندارند.

هارد ساتاM2 تک شیار سمت راست:

SSDهای M.2 از پروتکل NVMe استفاده می کنند که به طور خاص برای SSD ها طراحی شده است. هنگامی که یک NVMe SSD با گذرگاه PCIe جفت می شود، آخرین سطوح عملکرد و سرعت را ارائه می دهد.

SSD های NVMe به طور مستقیم با CPU سیستم با استفاده از سوکت های PCIe ارتباط برقرار می کنند. اساساً، این به حافظه فلش اجازه می دهد تا به عنوان یک SSD مستقیماً از طریق سوکت های PCIe به جای استفاده از درایور ساتا، که بسیار کندتر از NVMe است، کار کند.

آیا سرعت عملکرد NVMe از SATA بیشتر است؟

SSD های NVMe M.2(تک شیار سمت راست) در مقایسه با SSD های SATA M.2 عملکرد بسیار بهتری دارند. با استفاده از گذرگاه PCIe، SSD های NVMe M.2 دارای سرعت انتقال تا 20 گیگابیت بر ثانیه هستند که در حال حاضر سریعتر از SSD های SATA M.2 با 6 گیگابیت بر ثانیه است.

مادربردهای مدرن از SATA III استفاده می کنند که دارای حداکثر توان خروجی 600 مگابایت بر ثانیه است در حالی که درایوهای NVMe سرعتی تا 3500 مگابایت بر ثانیه دارند. بدون در نظر گرفتن فاکتور فرم، سطح عملکرد بسیار بیشتر از SATA SSD است. فقط SSD هایی که از فناوری NVMe استفاده می کنند از سقف سرعت انتقالی که SSD های مبتنی بر SATA را محدود می کند، فراتر می روند.